Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.
De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Van de Muur naar Monaco
Na zijn kaalslag op de Muur van Geraardsbergen en de finale van de Ronde van Vlaanderen trok de heer Vandenhaute zich in stilte terug. Altijd handig, in de wetenschap dat een storm doorgaans van voorbijgaande aarde is.
Vandaag is hij er terug, hij sprak de Wouter. Dat de voormalige wielerjournalist nu puur zakenman is en onder het mom van ‘wij doen het voor de wielersport’ vooral cijfers voor ogen heeft, bleek al meteen uit zijn – korte – biecht. Want wat zei die Vandenhaute nu eigenlijk: we willen meer spankracht en koers kan niet gratis blijven.
Dat was een beetje samengevat waarom de Ronde van Vlaanderen naar de binnenbuik van de Vlaamse Ardennen moest verhuizen. Daar kan Vandenhaute een soort (privé)arena maken waar hij het publiek precies heeft zoals hij en zijn bedrijf dat willen: een dag afgezonderd van de wereld, helemaal ter beschikking van de Ronde.
En dat brengt goed op. Zo’n massa moet namelijk eten en drinken en daar zorgen de organisatoren graag voor. Plus: op termijn vragen ze ook nog toegangsgeld en dan rinkelt de kassa pas echt. Prima werk van de CEO. In dienst van het wielervolk.
Ik hoop anderzijds dat de gemeenten waar de kassa van Ronde buitensporig rinkelt dezelfde commerciële reactie gaan hebben en de heer Vandenhaute geld zullen vragen om te mogen passeren met zijn koers, compensatie voor het gebruik van openbaar domein en het inzetten van vele (politie en andere) mensen.
Ook de geldkranen van de Vlaamse overheid en andere Lotto-instanties zouden dan dicht mogen wegens niet meer nodig. Subsidies krijgen enerzijds en anderzijds het wielervolk doen betalen om op eigen grond de koers te zien, dat wordt moeilijk uitleggen. En uiteindelijk, de miljoenen waar gaan ze naartoe? Van de Ronde naar de renners, en vervolgens naar Monaco. Moesten we daarvoor de Muur inleveren?
Geert Pieraert
Geraardsbergen